بسم الله النور

سلام آقای خوبم

آقای خوبم اجازه

سلام رفیق! خوبی؟

دقت کردی ما هر روز با انتخاب های متعددی مواجهیم، انتخابهایی با رنگ و لعاب متفاوت

اما گاهی از این انتخابها خیلی مهم هستند، آنقدر مهم که فلشی مستقیم میشوند به سمت آخر و عاقبتمان!

چیزی که نتیجه این انتخابها را برای ما سیاه و سفید و یا حتی خاکستری می کنند پیش فرضهای ما هستند.

یعنی چه؟! الان می گویم..

منظورم از پیش فرض، دلایلمان برای انتخاب است.

بعضی ها اسم این دلایل را می گذارند ایدئولوژی!

بعضی ها هم می گویند باور مذهبی

و بعضی دیگر می گویند عشق! (که البته این آخری انواع خودش را دارد! عشق زمینی یا معنوی)

اینکه ته فلش انتخاب مان، ما را به کجا می برد به دلایل ما بستگی دارد.

اگر عشقت زمینی باشد ته انتخابت همان دنیایی است که با مرگ تمام می شود و وسر از خاک گور در می آورد که این البته ظاهر قضیه و یک صحنه کوچک آن است!

میدانی عشق زمینی یعنی چه؟!

یعنی اینکه معشوقت فعل بودن تو را طوری صرف کند که برایش صرف داشته باشد!

یعنی تا زمانی که با تو حال می کند دوستت داشته باشد. آن وقت حسرت یک عمر سرکاربودن تو را خواهد کشت!

حالا خودت ببین ته فلش این انتخاب چه می شود؟

اگر منظور از ایدئولوژی هم همان دودوتاچهارتای دنیایی باشد بازهم به جایی نمی رسد. ته ته اش می شود همان خاک گور! (1)

اما اگر انتخابت طبق برنامه کسی باشد که بودنت از آن نشأت گرفته و به همان ختم خواهد شد آن وقت بُرد خواهی کرد.(2)

و فلش انتخابت به خاک گور ختم نمی شود.

تو بزرگ می شوی..

خیلی بزرگ تر از آن که بشود با چرتکه دنیا و آدمهایش محاسبه کرد.

آن وقت است که دیگر می فهمیم این که دنیا متاع قلیل است یعنی چه!

دنیا برایمان کوچک می شود..

راستی!

دلایل ما برای انتخابهایمان چیست؟!

و اما بعد...

خدای خوبم!

کمک مان کن دلایلمان برای انتخاب، دنیای کوچک نباشد.

کمک مان کن ما و انتخابهایمان بزرگ باشد و ته فلش انتخاب مان به تو و اولیاء تو برسد.

یاعلی

(1) دوست داشتی سرانجام مرتضی و حمید در فیلم سیانور را ببین. هر دو تیرباران شدند اما مرتضی کجا و حمید کجا!!!

(2) إنالله و إنا إلیه راجعون